Vandaag eens geen post over Zeeland Retreats – YourTeam/OurCare. Vandaag vertel ik je iets over wat ik onlangs meemaakte en me onverwachts in mijn hart heeft geraakt. Ik hoop er ook anderen mee te inspireren die misschien overal thuishoren, maar nergens helemaal.
𝑫𝒊𝒕 𝒊𝒔 𝒎𝒊𝒋𝒏 𝒕𝒉𝒖𝒊𝒔
Voor de één is het een gewoon speldje, voor mij is het mijn thuis.
Een poosje geleden was ik bij een bijeenkomst van de Student Companies op HZ University of Applied Sciences en ontmoette ik Bert Schollema. We raakten aan de praat en tijdens ons gesprek viel me een pin op, een speldje dat hij droeg op het revers van zijn blazer. Ik begon erover en hij legde me uit wat de pin betekende. ‘Ik heb nog een andere’, zei hij op enig moment, ‘een pin van Citizen of the World’.
𝑫𝒂𝒕 𝒃𝒆𝒏 𝒊𝒌!
Even stond de tijd stil. Dat ben ik! ging er door me heen. Al jaren heb ik het idee nergens echt 100% thuis te zijn. Ben ik in mijn geboorteland Roemenië, dan val ik op vanwege mijn Nederlands accent en andersom natuurlijk ook. Ik heb ook jarenlang de wereld over gereisd en een tijdje in Amerika gewoond. Daar gold precies hetzelfde: ik sprak Engels, maar altijd was ik toch een beetje ‘anders’ vanwege mijn accent.
𝑶𝒗𝒆𝒓𝒂𝒍 𝒘𝒆𝒍𝒌𝒐𝒎, 𝒎𝒂𝒂𝒓 𝟏𝟎𝟎% 𝒕𝒉𝒖𝒊𝒔…?
Begrijp me niet verkeerd: ik was en ben overal meer dan welkom en na 24 jaar in Zeeland voel ik me ook echt een ingeburgerde en gewaardeerde Zeeuwse. Maar toch knaagde er iets. Iets waar ik de vinger niet op kon leggen. Tot die pin…
Ja, ik ben een 𝒄𝒊𝒕𝒊𝒛𝒆𝒏 𝒐𝒇 𝒕𝒉𝒆 𝒘𝒐𝒓𝒍𝒅! De wereld is waar ik mij 100% thuis voel. Dat is mijn plek. Ook al wist ik niet dat ik hem zocht, eindelijk had ik hem gevonden.
𝑲𝒊𝒑𝒑𝒆𝒏𝒗𝒆𝒍
Mijn gesprekspartner probeerde me ondertussen weer bij de les te krijgen. Aarde aan Daniela… Ik vertelde wat mij zo had geraakt en over de reis die ik van Roemenië tot uiteindelijk Zeeland had afgelegd. ‘Die pin krijg je van me’, zei hij spontaan. ‘Die hoort gewoon bij jou’. Nou, ik kan je vertellen, hij had me niet blijer kunnen maken. Ik krijg er nog kippenvel van.
𝑰𝒏𝒔𝒑𝒊𝒓𝒆𝒓𝒆𝒏
Een aantal weken later overhandigde hij me de pin en het verzoek om mijn verhaal met meer mensen te delen. Zo fantastisch vond hij het. Tja, dacht ik, wie vindt dat interessant? Maar toen bedacht ik me: al zou ik maar één iemand kunnen inspireren. Iemand die zich misschien ook niet ergens echt helemaal thuis voelt. Dat is ook de reden van deze blog. Voor mij betekent die simpele pin zoveel. Elke keer dat ik hem nu draag, geeft het me een vrij gevoel. Vrij van ‘nergens helemaal bij horen’. Ik heb mijn ‘club’ gevonden, ik heb nu een echt thuis. Dat wens ik iedereen toe.
Citizen of the world / Wereldburger
Daniela Verwilligen- Udeanu / 06 22812037